LOFT
Was ik het als vegetariër al niet helemaal eens met het zebra- en luipaardvel op de grond, de ijsbeer die ik ontdekte was wel echt het toppunt. Ook als WNF donateur (6 euro per maand, ja ja) stond ik niet achter deze decoratie. Maar ik was op dat moment op een andere missie dan het redden van de ijsbeer, dus ik stapte voorzichtig over zijn hoofd heen. Het Braziliaanse meisje met wie ik deze ontdekking deed, was iets minder voorzichtig en ik hoorde de nagels van de ijsbeer op de vloer tikken. Eigenlijk hadden we deze ontdekking helemaal niet moeten doen, want we hadden al lang en breed met onze bagage op Kensington Road moeten staan. Maar ja, eigenlijk had de deur van de luxueuze loft waarin we ons bevonden ook niet op slot moeten zitten.
Misschien is het handig om even uit te leggen waarom ik mij met een Braziliaanse in een loft in Londen bevond. Ik had besloten te gaan couch surfen. Couch surfen is het overnachten bij een vreemde, meestal in een ander land. Mensen bieden gratis hun bank/bed/matje/vloer aan voor één of meerdere nachten. Waarom doen ze dit? Omdat ze het gezellig vinden, karma, wat voor reden dan ook. Gezien ik maar 22 euro had betaald voor mijn retourvlucht naar Londen, wilde ik de rest van deze vakantie ook low budget houden.
Ik kreeg een aanbod van Franse meneer W(eirdo) om een nachtje in zijn loft te verblijven. Ondanks een aantal slechte referenties, besloot ik toch maar in te stemmen met dit voorstel. Er zou ook nog een Braziliaanse met mij daar verblijven, dus what could possibly go wrong? Zo bevond ik mij dus in een enorm appartement in Londen. Het huis was net een museum, met mooie beelden en schilderijen, en dus ook dierenhuiden. Meneer W was aardig, intelligent, heeft zelfs een lekkere maaltijd voor me gekookt, maar ondertussen was hij dus ook een beetje raar. Nu is raar best een breed begrip, maar wat er nou precies zo raar was kon ik mijn vinger niet op leggen. Alhoewel, hoe normaal kun je zijn als je bedreigde dieren als decoratie op je vloer hebt liggen. Meneer W was wel iets geïnteresseerder in mij dan ik in hem, maar vervelend is hij niet geweest. De Braziliaanse daarentegen was doodsbang voor hem. Ik vond het wel grappig allemaal, en heb heerlijk geslapen in het royale bed.
Ik opende de voordeur van het appartement, en stapte in een bezemkast.
Goed. Ik ontdekte dus een ijsbeer. Eigenlijk was ik op zoek naar een slaapkamer. Althans, dat wist ik toen nog niet. Maar ik was in ieder geval op zoek naar iets. Toen ik weg wilde gaan uit het appartement van meneer W, wist de Braziliaanse niet hoe snel ze haar koffer in moest pakken. Ze wilde direct met me mee. En zo stapten we allebei de slaapkamer uit. Ik opende de voordeur van het appartement, en stapte in een bezemkast. Volgens mij is dat wel ongeveer de beste indicatie van hoe groot het appartement was, ik was de locatie van de voordeur kwijt. Nou hadden we die redelijk snel terug gevonden, maar toen diende het volgende probleem zich alweer aan. Hij zat op slot. Terwijl meneer W had gezegd dat ik anytime weg kon gaan. Wat het probleem nog iets omvangrijker maakte, was dat de slaapkamer van meneer W leeg was en zijn telefoon uit stond.
Dus gingen we op ontdekkingstocht. Eerst op zoek naar een sleutel, toen naar een telefoonnummer van zijn vriendin die er ook woonde. Dit alles leverde ons niks op, dus gingen we op zoek naar een nooduitgang of iets. De Braziliaanse was inmiddels in een vergevorderde staat van paniek. Waarschijnlijk zag ze zichzelf ook al platgewalst met alleen nog een volgestopt hoofd en tikkende nagels op de vloer liggen. Gelukkig ontdekte ik na de ijsbeer al vrij snel nog een slaapkamer (welja) die in gebruik was door meneer W en vriendin, anders vrees ik dat de Braziliaanse zich met koffer en al uit het raam had gestort. Meneer W kwam na wat geroep al snel gehuld in enkel een handdoekje de deur voor ons openen: zijn vriendin had hem bij thuiskomst per ongeluk op slot gedaan. Ik bedankte hem voor zijn gastvrijheid, hij zei dat ik altijd welkom was. Maar zeer hoogstwaarschijnlijk kom ik er nooit weer, al is het alleen maar om zeker te zijn dat een andere couchsurfer op ontdekkingstocht in de loft niet over mijn hoofd heen hoeft te stappen.